Doubtful

Gisteren zijn we naar Te Anau aan het Te Anau meer gereden. Alweer een gigantisch meer dat op de diepste plaats 418 m diep is. We gaan vroeg op pad omdat Claudine en Dirk met ons langs Arrowtown willen waar 150 jaar geleden veel Chinese goudzoekers woonden. Nu vind je vlak bij het stadje een soort Chinees bokrijk en de hoofdstraat van het dorpje heeft enkel authentieke 18de eeuwse gevels waarachter zich alle restaurantjes en giftshops verstoppen. Dit Chinese bokrijk is enkel maar interessant wanneer je iets meer wil weten over de levens en werkomstandigheden van deze Chinezen. Deze waren erbarmelijk. Je moet je dus niet teveel voorstellen van dit bokrijk. Mooie huizen ga je hier niet vinden. Zolang je de bussen vol Chinezen kan voor blijven valt het in totaliteit echter wel mee. Geen wonder dat Claudine hier vroeg wou zijn.

Na Queenstown is Te Anau afkicken. Je kan het best vergelijken met de activiteit op een zaterdag avond in Antwerpen gevolgd door de activiteit op een zondag morgen in Durbuy. 1 Voordeel heb je hier alvast wel. De meeste Aziatische touroperators bieden een 6 daagse Zuid eiland pakket aan. Daarin heb je geen tijd om het Fiordland National Park te bezoeken en dat merken we bijna onmiddellijk aan het drastisch verminderde aantal Aziaten die hier rondlopen.

Daar we redelijk vroeg in Te Anau zijn besluiten we van Rainbow Reach naar ons hotel terug te wandelen. Dat is een mooi stukje van het Kepler trail dat 1 van de mooiste van nieuw zeeland zou moeten zijn. Wij lopen stroomopwaarts langs de Waiau rivier op een 4 uurtjes terug en vinden dit alvast een heel mooi wandelpad. Eigenlijk vind ik dit het eerste echte wandelpad dat we tegenkomen. Bijna alle vorige wandelpaden (ook al liepen die door heel mooie landschappen) hadden voor mij een te hoog parkpad gehalte. Hieraan merk je dus ook dat er hier minder toeristen komen.

’S Avonds bezoeken we de Te Anau caves waar je bijzonder veel glimwormpjes bij elkaar ziet. Beetje een afknapper na het bos nabij Fox Glacier. Dit vinden we alvast z’n geld niet waard. Als je nog geen glimwormen zag zou ik zeggen doen. In ons geval hebben we de kerstverlichting zien aangaan in dat bos. Daar kan deze grot niet tegenop.

Vandaag begint de dag slecht. We gingen naar Milford sound gaan. Dit is echter gecanceld doordat de weg ernaar toe versperd is door een aardverschuiving. We kunnen nog wel mee naar Doubtful sound, het andere highlight van het Fiordland national park. Doubtful sound is echter veel moeilijker te bereiken. Eerst een busrit van 30min, dan een boottocht van een uur om dan opnieuw (via Willmotpass) met een bus naar de westkant van de Alpen te rijden. Je bent dus meer dan 2 uur onderweg om een 3uur durende cruise door Doubtful sound te maken. Bovendien komen aardverschuivingen meestal voor tijdens en na zware regenval. Juist. We hebben klote weer. Door de regen en wind zie je amper een km ver. Als we de reisgids erop nalezen blijkt dat het hier 200 à 250 dagen per jaar regent, dat is dus 2 op alle 3 dagen. 3 dagen na elkaar zonder regen noemt men hier al een droogte periode. Dat hadden we misschien eerder moeten nalezen :-)

De natuur is alvast prachtig groen hier. Helemaal op het einde van Doubtful sound, waar deze in de Tasman sea uitmond, huist een pelsrobben kolonie. Het is wel jammer dat de Fiordlandkuif pinguïn (de pinguïn met gele wenkbrauwen in de tekenfilm “Happy feet”) z’n nest seizoen net heeft afgesloten en terug de zee is ingegaan. Die had ik wel willen zien in real life.

Wel “you win some and you lose some” en vandaag winnen we niet.