Wellywood

Wellington. Vandaag rijden we naar Wellington en dat is maar goed ook. Alles ziet grijs en het regent flink. We weten nu waarom we die regenjas bij hebben. Alle shuttle bussen naar de start van de crossing zijn geannuleerd. Wel, wij hebben alvast geluk gehad gisteren en waren op het juiste moment in Whakapapa.

De rit naar Wellington verloopt rustig maar we stoppen nergens, tenzij voor een tas koffie. Alles zit in een grijs wolkendek en er staat een stevige wind. Net na de middag zijn we al in Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland en onze laatste stop op Noord-Eiland. We hebben alweer een prima hotel, alhoewel ik wel de indruk krijg dat het voor Hobbits gebouwd is. Ik moet net niet door mijn knieën buigen om de deur van de kamer te kunnen openen. En zo’n grote ben ik niet met m’n 1m80. Het QC hotel is op Cuba Street gelegen en dat is midden in de uitgangsbuurt van Wellington. Er is dus keuze genoeg om iets te gaan eten. Voor ieders beurs en in de onmiddellijke omgeving. Toch knap van Sawadee om telkens een goed tot zeer goed hotel te hebben op een centraal gelegen plaats.

Vanavond nemen we afscheid van Stu onze chauffeur. Hij gaat niet mee naar Zuid-Eiland. Stu weet een leuk plaatsje om te gaan eten maar niet iedereen gaat mee. Ik blijk plots met 7 dames op stap te zijn (en Stu natuurlijk). De eet tent noemt “Southern Cross” en is heel gezellig. Buiten dat je er lekker kan eten is er ook de drankkaart waar ik een cocktail op vind die ik nog niet kende. Een “Vanilla Coin”. Die bestaat uit Vanilla vodka & cointreau topped up met Ginger ale, verse munt blaadjes en ijs. Lekker! Wanneer ik mijn 2de bestel neemt Chris een Zombie. Al bij al een heel leuke avond.