Oogjes dicht & snaveltjes toe

Naar Zuid-eiland met het vliegtuig. We vertrekken van op Wellington Airport en ja hoor! Daar is hij dan. Smiegel ook bekend als Gollum. Op jacht naar vis. Mooi gedaan trouwens.

Je kan er hier echt niet omheen. Overal waar je in Wellington komt vind je wel iets van de Hobbit. Op de luchthaven is het dus Gollum. De vlucht van Noord naar Zuid-eiland vind ik een uitstekend idee van Sawadee. Daar je met kleine vliegtuigjes gaat, een Cezna Cargo, wordt onze groep verdeeld over 2 vliegtuigen die elk 12 passagiers met bagage kunnen meenemen. Je krijgt er eigenlijk een scenic flight van 25 minuten gratis bovenop. Bij het opstijgen zien we trouwens dat we niet in Wellington waren. Die naam is overschilderd. Het heet hier nu “The Middle of Middle Earth”. Der moet echt goed verdient zijn aan heel deze Hobbit hype.

We landen in Picton. Na Wellington nu Picton met straatnamen als Wellingtonstreet en Nelson Square. Het is duidelijk dat de eerste Europese Kolonisten in 1830 – 1840 niet te ver zochten om namen te bedenken en nog onder de indruk waren van de Napoleontische oorlogen. Zo vindt deze voorloper van de wereldoorlogen ook aan het andere eind van de wereld zijn weerklank.

In Picton nemen we de ferry naar Ship Cove. Nu ja, ferry is overdreven. Het is een soort van watertaxi die mensen en dingen op de plaats afzet waar die willen zijn / nodig zijn. Een deel van de groep gaat in Ship Cove van boord. Buiten een steiger en een monument voor Captain Cook, die hier op het nabij gelegen eiland Motuara de Britse vlag plantte waarmee hij heel Zuid-eiland voor de Britse kroon claimde, is hier niets. De 5 die hier van boord gaan willen naar ons verblijf “Queen Charlotte Wilderness park” stappen. Een tochtje van een 7 uur met een 700 hoogte meters. Alhoewel we origineel gepland hadden om dit ook te doen, zien we er toch vanaf. Chris heeft namelijk wat pijn in haar rug. Nadat ze een tijdje geleden al eens een keertje een overbelasting had van haar rug waarmee ze thuis moest blijven van het werk en medicatie nemen, lijkt het ons geen goed idee om extra risico te lopen. We laten deze kelk dus aan ons voorbij gaan en varen mee door naar de Lodge waar we tegen 1030 hr zijn.

De Lodge heeft een basic accommodatie. Maar een uitgebreide basic dan. 2pers kamers met een kleine douche en WC en warm water. Het is wel een stapelbed, houten vloer, gordijntje voor de kleerkast ipv een deur. Maar wie ligt daar nu wakker van. Wij vinden het prima. Het hoofdgebouw heeft een heel gezellige leefruimte met houtkachel, zitruimte, eetruimte en keuken. Het doet me heel sterk denken aan de pousada in Chili in het ” Torres del Paine National Park”. Hier gaan we natuurlijk geen Poema voorbij zien komen zoals daar. We krijgen hier wel het gezelschap van de Weka. Een loopvogel die heel sterk op de Kiwi lijkt.

Bij de Lodge vertrekken een aantal trails. Daar het nog vroeg is gaan wij naar het “lighthouse”. Een trail van een 7 Km enkel (in vogelvlucht) maar met veel minder hoogtemeters. Ik schat maximaal 200m. Het is een prachtige kustweg met hier een daar flinke wind. Na een 5 uurtjes wandelen zijn we terug aan de Lodge waar de in Ship Cove van boord gegane dapperen ook net aankomen.

’S Avonds is het gezellig bij het vuur. Na een goede maaltijd val ik bijna zo in slaap en het is nog maar 20.00 hr. Dat is ook de eerste keer dat ik zo vroeg vaak heb. Om 21.15 hr houden we het voor bekeken. Na vroeg op en best een vermoeiende dag, gaan we naar onze stapelbedjes en is het oogjes dicht en snaveltjes toe.

Na een goede nachtrust (we slapen tot 08.00 hr) worden we wakker met een grijze dag. Je ziet bijna niks. Alles zit in een mistdeken gehuld en het regent hard. Dat wordt een dagje relaxen. We hadden sowieso al een kalm dagje gepland maar het ziet er naar uit dat het een heel kalm dagje zal worden. Boek lezen, filmpje kijken, wat muziek luisteren, wat praten. Zo vertelt Christel dat ze verbaast is over het luxe niveau van de verblijven tot nu. Daar zij de enige is die reeds meerdere malen met Sawadee op reis ging, gaan we ervan uit dat het dan eerder aan het zeer westerse Nieuw Zeeland ligt dan aan de reisorganisatie dat de verblijven zo goed zijn.

Voor het avondeten is het tijd voor het Sinterklaas dobbelspel. Dat is best wel leuk om te doen met enkele zeer originele pakjes zoals Possum bont tepelwarmers. De meeste cadeautjes zijn echter op een andere manier met Nieuw Zeeland gelinkt en gaan van een kalender over notitieboekje, pins, sleutelhangers tot espresso kopjes. Leuk tijdverdrijf op een toch wel grijze dag.

Na het avondeten is de lucht opgeklaard en maken we nog een klein wandelingetje om naar de zonsondergang te kijken.