¡Conocer la verdad!

Na een goede nachtrust rijden we naar Blackball. Een heuse belevenis het hotel hier. Voor we in Blackball aankomen stoppen we echter nog op een paar mooie plaatsen om te wandelen. De eerste is “Cape Foulwind”. Toen Abel Tasman hier voor het eerst kwam in 1640 noemde hij deze plaats “Clyppygen hoeck”. Als je de kustlijn bekijkt weet je ook direct waarom. Zover je kan zien steken er rotsen kris kras in de branding. Nu is er hier een mooi onderhouden wandelpad langs de kust waar je onderweg ook een zeehondenkolonie kan bewonderen. Wij hebben mooi weer, maar het kan hier stevig stormen en sinds Abel Tasmans tijd zijn hier ook al redelijk wat schepen vergaan. Wij hebben echter een prima picknick hier.

Onze 2de stop is in Punakaiki bij het Paparoa national park. Hier lopen we naar een bijzondere rotsformatie. Mij doet het enorm denken aan een 3D puzzel. De beschrijving in de reisgids spreekt over “Pancake rocks”. Whatever. Het park(je) heeft opnieuw een goed onderhouden wandelweg (zelfs geasfalteerd!). Toch is het een mooi stukje natuur. We zijn hier op het bijna perfecte moment. Volgens de reisgids is hoogtij samen met een ZW wind het beste moment om hier te zijn. Wij zijn een uurtje voor hoogtij maar de wind zit goed. We zien de golven spectaculair breken op de rotsen.

Wanneer we nadien in Blackball aankomen is het even slikken. In dit voormalige goud- en steenkoolmijn stadje is de tijd niet echt meegegaan. Toeristen kom je hier alvast niet tegen maar wel een aantal andere bijzondere dingen. Blackball heeft namelijk een bewogen sociale geschiedenis. Hier in de mijnen brak de eerste staking van Nieuw Zeeland uit, werd ooit de labour partij gesticht en had de Communistische partij een tijdlang z’n hoofdkwartier. Vandaag vind je hier nog een museum over de “Cuban 5”. ¡Conocer la verdad! Is niet direct een slogan die je in Nieuw Zeeland verwacht. In Blackball echter wel. De Cubaanse Ambassadeur was de laatste “Labour day” (1 mei) zelfs uitgenodigd (en aanwezig) op de parade hier. De prijzen in de bar zijn alvast zeer werkmens vriendelijk.

‘s Ochtens doen we nog een begeleide rondwandeling in dit bijzondere stadje en komen we nog wat anekdotes te weten. Dan rijden we door naar Fox Glacier onze eindbestemming voor vandaag. Onderweg stoppen we in Hokitika. Hier kan je leuk winkelen (moest het geen zondag zijn). Nu zijn enkel een aantal greenstone (jade) winkels open. De eerste winkel waar wij binnenstappen hebben ze net een bus Aziaten gedropt. Dat is nog erger als een bus